Sensizliğe Mahkûm Etme Yar
Gelen sevdam olur giden bin
vurur
Beni senden ayrı koyup
gitme yar!
Yeşeren yapraklar dalında
kurur
Beni sensizliğe mahkûm etme
yar!
Şu gönlüme hançer alır
vururum
Saman alevinde yanar dururum
Bu aşkı ben sensiz nasıl
korurum
Beni sensizliğe mahkûm etme
yar!
Sensiz akşamlarda içip
dolmuşum
Sevda ateşine varıp
dalmışım
Ben sensiz bu kentte naçar kalmışım
Beni sensizliğe mahkûm etme
yar!
Yar sensiz kor ateşler
düştü tenime
Gül dikeni gibi battın
sineme
Hazan vurur içimdeki gülüme
Beni sensizliğe mahkûm etme
yar!
Çığ gibi büyüdü hasretin özde
Vurguni mum gibi eriyor
közde
Sevdan yara oldu kaynıyor
gözde
Beni sensizliğe mahkûm etme
yar!
Abdullah Oral
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder